Το ξεμάτιασμα

Παίρνουμε ένα ποτήρι με νερό και ένα φλιτζάνι με λίγο λάδι. Σταυρώνουμε τον ματιασμένο, κρατώντας στο χέρι το ποτήρι με το νερό, ενώ συγχρόνως λέμε από μέσα μας τρεις φορές «Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά». Μετά, όταν το πούμε τρεις φορές αυτό, λέμε το «Πάτερ ημών». Όταν το πούμε και αυτό, βάζουμε το δάχτυλο μας μέσα στο φλιτζάνι με το λάδι και τις σταγόνες με το λάδι τις ρίχνουμε στο ποτήρι με το νερό. Όταν πέσουν πάνω στην επιφάνεια του νερού και όσο πάνε και ανοίγουν, τότε ξέρουμε ότι ο άλλος είναι ματιασμένος. Αν τις ρίξουμε και δεν ανοίξουν, τότε θα ξέρουμε ότι δεν είναι ματιασμένος. Άμα τύχει και ξεματιάσουμε τον άλλος χωρίς λάδι (π.χ. σε μία εκδρομή) ναι μεν θα ξεματιαστεί ο άλλος αλλά θα ματιαστούμε εμείς οι ίδιοι. Αν θέλουμε να μάθουμε σε κάποιον άλλον να ξεματιάζει, θα πρέπει να πούμε πρώτα πως ξεματιάζουμε, σε άντρα ή αγόρι και ύστερα να το μάθει ο άλλος ή η άλλη. Αν είναι άντρας μπορούμε να το πούμε κατευθείαν.

Αν πάλι το ξέρει ο άντρας και θέλει να το μάθει ένας ή μία άλλη, μπορεί να το πει κατευθείαν. Μπορούμε να ξέρουμε λίγο πολύ αν κάποιος μπορεί να είναι ματιασμένος αν έχει ζαλάδες κι αν κάθε ώρα και στιγμή χασμουριέται. Παραπάνω γράφω ότι μπορεί να ξεματιάσουμε και χωρίς λάδι. Αυτό γίνεται ως εξής: σχηματίζουμε το χέρι μας όπως όταν κάνουμε το σταυρό μας και σταυρώνουμε τον άλλον λέγοντας από μέσα μας αυτά που γράφω παραπάνω. Μόλις τελειώσουμε, φτύνουμε το ματιασμένο και θα καταλάβουμε αν είναι ματιασμένος, αν σε όλη τη διάρκεια του ξεματιάσματος, χασμουρηθεί ο ματιασμένος ή εμείς. Όταν τελειώσουμε το ξεμάτιασμα - γράφω παραπάνω - φτύνουμε το ματιασμένο και λέμε. «Φτου να μην σε ματιάσω»

Αποστολία Χαλίλη