Οι καταστροφές του δάσους

Μετά την αποψίλωση του δάσους της Στενής  από την υπερβολική υλοτόμηση, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ήταν πολλά. Καταστροφικές πλημμύρες, στέρεμα των πηγών κ.λπ. Το δάσος έκανε αρκετά χρόνια να επανέλθει στην τωρινή του μορφή.

Αυτή η περίοδος της καταστροφής κράτησε αρκετά χρόνια. Στα 1860 ο δασάρχης που διορίστηκε στη Στενή έστειλε έκθεση στο Υπουργείο περιγράφοντας την κατάσταση.

Από τις πλημμύρες που έγιναν βρήκε το θάνατο μια δεκατριάχρονη βοσκοπούλα η Μαρία κόρη του Μανίκα ενώ ο γιός του Συμιώτη(;) γλύτωσε από θαύμα. Από τις κατολισθήσεις  το θάνατο βρήκε νεαρό Βλαχόπουλο που έβοσκε τα πρόβατα κοντά στις Σάρες και ήταν ένας από τους λόγους που οι νομάδες εγκατέλειψαν το δάσος της Στενής. Άλλα θύματα δεν αναφέρονται από το Γ.Ντεγιάννη οπότε δεν ξέρουμε αν υπήρχαν.

Υπερβολική υλοτόμηση του δάσους υπήρξε και το διάστημα  1912-1913 αλλά ευτυχώς οι ζημιές αποκαταστάθηκαν πολύ γρήγορα. Μερικά χρόνια αργότερα πυρκαγιά που ξεκίνησε πολύ κοντά στον Απόγκρεμνο (πέντε ώρες μακριά) και έφτασε έως τις Αλαταρές. Πολλοί τσοπάνηδες είχαν την κακή συνήθεια να τυροκομούν μέσα στο δάσος. Η φωτιά ξέφευγε και η κατάσταση γινόταν ανεξέλεγκτη.    

Γιάννης Μυτάκης