Minwartia dirfya

Ένα φυτό που βρίσκεται μόνο στη Δίρφη, σε πολύ μικρό αριθμό και σε περιορισμένη έκταση, θεωρείται ως κρίσιμα κινδυνεύον και θα πρέπει όλοι οι κάτοικοι της περιοχής να το διαφυλάξουμε.

                                                                   ➖

Το είδος Minwartia dirfya αναπτύσσεται στις βόρειες πλαγιές του βουνού Δίρφυς, που έχει υψόμετρο 1745 μέτρα, στο κέντρο της Εύβοιας.

Είναι γνωστό μόνο από ένα πληθυσμό που αποτελείται από λιγότερο από 250 άτομα. Το είδος έχει μια πολύ μικρή γεωγραφική έκταση και απαντάται σε υψόμετρο 900-1.000 μέτρα. Το εδαφικό υπόστρωμα όπου αναπτύσσεται το Minwartia dirfya είναι σερπαντίνες και το είδος προτιμά λεπτά, άγονα εδάφη με πολλές πέτρες και χαλίκια όπου κυριαρχεί αραιή βλάστηση με κάλυψη 20-40 %.

Πώς να το αναγνωρίσετε.

Αυτό το πολυετές είδος σχηματίζει μικρές συστάδες ή μαξιλόμορφες τούφες. ΄Έχει ξυλώδη βάση και είναι άτριχο. Οι μη ανθοφόροι βλαστοί φτάνουν μέχρι τα 4,5 εκατοστά. Τα μικροσκοπικά σχεδόν άκαμπτα  φύλλα είναι 2-11 χιλιοστά μήκος, γραμμοειδή με μυτερή κορυφή και ελαφρώς αδρά περιθώρια και είναι κοντά το ένα με το άλλο. Οι ανθοφόροι βλαστοί διαφέρουν μορφολογικά από τους υπόλοιπους, αφού έχουν μόνο 8-14 ζεύγη φύλλων, τα οποία διαφέρουν σε μέγεθος, μορφή και υφή. Οι ταξιανθίες αποτελούνται από μέχρι 11 λευκά άνθη που σχηματίζουν χαλαρές δέσμες (σπάνια μόνα τους), υποβασταζόμενα από μικρά τροποποιημένα φύλλα τα οποία συχνά έχουν πορφυρή απόχρωση. Οι μίσχοι των ανθέων έχουν μήκος 1,5-8 χιλ. και οι στήμονες εξέρχονται από ένα σαρκώδη, ανοιχτόχρωμο πράσινο δίσκο. Η περίοδος ανθοφορίας διαρκεί από τα μέσα Ιουνίου μέχρι το Σεπτέμβριο. Ο καρπός είναι κάψα 4-6-χιλ. μήκος και είναι ελαφρά μακρύτερος από τα σέπαλα.

Το είδος του φυτού αυτού περιγράφηκε για πρώτη φορά το έτος 2.000

Γιατί απειλείται

Το είδος αυτό έχει χαρακτηριστεί ως κρίσιμα κινδυνεύον. Αυτό συμβαίνει γιατί το είδος είναι γνωστό μόνο από ένα πληθυσμό που καταλαμβάνει μια έκταση όχι μεγαλύτερη από 5 τετ. χιλ.. Έχουν καταγραφεί περίπου 100-150 άτομα αν και εκτιμάται ότι μπορεί να είναι έως 250. Ο μικρός αριθμός ώριμων ατόμων, ο περιορισμένος του οικότοπος και οι απειλές από τη βόσκηση συνηγορούν στη μείωση του πληθυσμού. Το είδος απειλείται σοβαρά από τη βόσκηση προβάτων και κατσικιών και από τις φωτιές

Τι γίνεται για την προστασία του.

Νομικά: Το είδος αυτό δεν περιλαμβάνεται σε καμιά διεθνή ή εθνική λίστα προστασίας.

Επιτόπου: Δεν έχουν ακόμα ληφθεί οποιαδήποτε μέτρα προστασίας

Εκτός θέσεως: Ένα ή δύο φυτά καλλιεργούνται στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Αυτά τα δύο άτομα δεν αντιπροσωπεύουν όμως κατά κανένα τρόπο το γονιδιακό απόθεμα ολόκληρου του πληθυσμού.

Ποιες δράσεις προστασίας απαιτούνται

Το είδος χρειάζεται προστασία από τη βόσκηση. Ο οικότοπός του πρέπει να περιφραχθεί και να διαχειριστεί έτσι ώστε να παραμείνουν τα ζώα έξω από αυτόν. Το Minwartia dirfya πρέπει να γίνει το αντικείμενο μακροχρόνιας επιστημονικής παρακολούθησης για να αξιολογηθούν οι αλλαγές στους πληθυσμούς του και στην σταθερότητά του και τα σπέρματά του θα πρέπει να συλλεχθούν και να αποθηκευθούν σε τράπεζες σπερμάτων.

Γιάννης Γιαννούκος