Μαρία Γάτου

Η Μαρία Γάτου, σύζυγος του Ιωάννη Γάτου, απεβίωσε στις 31-3-2001 σε ηλικία 90 ετών και η κηδεία της έγινε την 1-4-2001, στον Ιερό Ναό «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» στο Δοκό Χαλκίδας.

Η Μαρία, που ήταν το γένος Κυράνα (Καλαμήτσου), παντρεύτηκε με τον Ιωάννη Γάτο και απέκτησαν επτά παιδιά, 3 αγόρια και 4 κορίτσια.

Τον Κώστα, το Νίκο, το Δημήτρη, τη Γιούλα, την Ελένη, τη Βούλα και την Τασούλα.

Ο σύζυγός της Ιωάννης Γάτος, είχε αποβιώσει πριν 11 χρόνια.

-Η Γιούλα είναι παντρεμένη με το Νικόλαο Μπεληγιάννη, διαμένει στην Άνω Στενή και είναι μητέρα τριών παιδιών, της Λίτσας, του Γιάννη και του Δημήτρη, που και τα τρία είναι παντρεμένα και έχουν. Η Λίτσα 3 παιδιά, ο Γιάννης 3 παιδιά και ο Δημήτρης 2 παιδιά.

-Η Ελένη είναι παντρεμένη με το Ρήγα Κούκουρα, διαμένει στον Πάλιουρα και είναι μητέρα δύο παιδιών, του Παναγιώτη και της Τασούλας. Η Τασούλα είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.

-Η Βούλα είναι παντρεμένη με το Δημήτριο Μιτζιφίρη, διαμένει στο Βατώντα και είναι μητέρα δύο παιδιών, της Μαρίας και της Καλομοίρας, Και τα δύο παιδιά είναι παντρεμένα και έχουν από δύο παιδιά.

-Η Τασούλα, είναι παντρεμένη με το Γιάννη Ρουσονικολό, διαμένει στο Δοκό Χαλκίδας και έχει τέσσερα παιδιά, το Δημήτρη, τον Κώστα, την Ελένη και τη Δήμητρα. Ο Δημήτρης είναι νιόπαντρος.

-Ο Νίκος, είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, τη Μαρία και το Γιάννη.

-Ο Δημήτρης, είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά, τη Μαρία και τη Θεοδώρα.

-Ο Νίκος, ο Δημήτρης και ο Κώστας διαμένουν στο Πέι.

Μια δύσκολη ζωή πέρασε η Μαρία Γάτου με την οικογένειά της, όπως όλοι οι κτηνοτρόφοι της πιο παλιάς εποχής, που αναγκάζονταν να πηγαινοέρχονται από την Κάτω Στενή στο Πέι το χειμώνα και από το Πέι στην Κάτω Στενή το καλοκαίρι, με όλες τις στερήσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος τρόπος ζωής, όπως η απουσία θαλπωρής του μόνιμου νοικοκυριού, η έλλειψη στοιχειωδών ανέσεων, η κοινωνική περιθωριοποίηση, η δυσκολία στην εκπαίδευση των παιδιών, αν και ο Κώστας, σε πείσμα όλων των αρνητικών δεδομένων κατάφερε να σπουδάσει και μέχρι σήμερα είναι μια σημαίνουσα προσωπικότητα στην κοινωνία της Χαλκίδος.

Όμως η μέχρι σήμερα αυταπάρνηση, αφοσίωση στη δουλειά, που για όλους τους τίμιους ανθρώπους είναι ο μοναδικός δρόμος για να κερδίσουν τη ζωή τους, η λιτότητα και η ολιγάρκεια, τους έδωσε το προνόμιο να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και να βοηθήσουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους με το παραπάνω.